زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

باب التوسل




باب التوسل از درهای اصلی دیوار شمالی مسجد النبی به شمار می‌رود.


۱ - زمان ساخت باب


هنگام گسترش حرم نبوی در دوران عثمانی که به درخواست داود پاشا شیخ الحرم و بزرگان مدینه و به دستور سلطان عبدالمجید عثمانی (حک: ۱۲۵۵-۱۲۷۷ق.) صورت گرفت، نخست مکتب خانه‌هایی در بیرون دیوار شمالی مسجد ساخته شد.
[۱] مرآة الحرمین، ابراهیم رفعت پاشا، ج۱، ص۴۷۷.
[۲] مسجد شریف نبوی، ناجی محمد حسن الانصاری، ص۱۴۹.
[۳] مکه و مدینه، عبیدالله محمد امین کردی، ص۲۶۶.
سپس با طراحی مهندس رائف پاشا به سال ۱۲۶۷ق. دری در همین دیوار و میان مکتب خانه‌ها به مسجد گشوده شد
[۴] مرآة الحرمین، ابراهیم رفعت پاشا، ج۱، ص۴۴۸، ۴۷۷-۴۷۸.
[۵] مدینه شناسی، سید محمد باقر نجفی، ص۱۱۴.
[۶] مسجد شریف نبوی، ناجی محمد حسن الانصاری، ص۱۵۱-۱۵۲.
که باب التوسل نام گرفت.
[۷] تاریخ معالم المدینه، احمد یاسین الخیاری، ص۶۴.
این در بعدها به باب عبدالمجیدی یا باب المجیدی شهرت یافت.
[۸] مدینه شناسی، سید محمد باقر نجفی، ص۱۱۴.
[۹] تاریخ و آثار اسلامی، اصغر قائدان، ص۲۱۵.


۲ - تغییر مکان باب


در گسترش نخست دوران سعودی (۱۳۶۸-۱۳۷۵ق.) جای این در تغییر یافت و در میان دو در شمالی تازه بنا شده، قرار گرفت. اما نام آن همچنان باب عبدالمجیدی یا باب المجیدی ماند.
[۱۰] تاریخ معالم المدینه، احمد یاسین الخیاری، ص۶۴.
[۱۱] مدینه شناسی، سید محمد باقر نجفی، ص۱۱۴.
[۱۲] مکه و مدینه، عبیدالله محمد امین کردی، ص۱۵۲.


۳ - تعبیر باب التوسل به در دیگر


بر پایه برخی گزارش‌ها، یکی از دروازه‌های ورودی مدینه نیز به باب المجیدی معروف بوده است.
[۱۳] سفرنامه حجاز، محمد لبیب البتنونی، ص۴۲۱.
به در تعبیه شده در بخش رکن شامی از ارکان کعبه نیز باب التوسل گفته می‌شود.
[۱۴] تفسیر عیاشی، العیاشی، ج۱، ص۳۹.
[۱۵] جامع احادیث الشیعه، اسماعیل معزی، ج۱۰، ص۶۲.
[۱۶] الحج و العمره، ری شهری، ص۸۱.


۴ - منابع


تاریخ معالم المدینة المنوره: احمد یاسین الخیاری، به کوشش کردی، السعودیه، دار العلم، ۱۴۱۲ق؛ تاریخ و آثار اسلامی مکه مکرمه و مدینه منوره: اصغر قائدان، تهران، مشعر، ۱۳۸۶ش؛ تفسیر العیاشی: العیاشی (م. ۳۲۰ق.)، قم، البعثه، ۱۴۲۱ق؛ جامع احادیث الشیعه: اسماعیل معزی، قم، المطبعة العلمیه، ۱۳۹۹ق؛ الحج و العمرة فی الکتاب و السنه: الری شهری ، قم، دار الحدیث، ۱۳۷۶ش؛ سفرنامه حجاز: محمد لبیب البتنونی، ترجمه: انصاری، تهران، مشعر، ۱۳۸۱؛ مدینه شناسی: سید محمد باقر نجفی، ۱۳۶۴ش؛ مرآة الحرمین: ابراهیم رفعت پاشا (م. ۱۳۵۳ق.)، قم، المطبعة العلمیه، ۱۳۴۴ق؛ مسجد شریف نبوی: ناجی محمد حسن الانصاری، ترجمه: آیتی، تهران، مشعر، ۱۳۸۱ش؛ مکه و مدینه تصویری از توسعه و نوسازی: عبیدالله محمد امین کردی، ترجمه: صابری، مشعر، ۱۳۸۲ش.


۵ - پانویس

 
۱. ↑ مرآة الحرمین، ابراهیم رفعت پاشا، ج۱، ص۴۷۷.
۲. ↑ مسجد شریف نبوی، ناجی محمد حسن الانصاری، ص۱۴۹.
۳. ↑ مکه و مدینه، عبیدالله محمد امین کردی، ص۲۶۶.
۴. ↑ مرآة الحرمین، ابراهیم رفعت پاشا، ج۱، ص۴۴۸، ۴۷۷-۴۷۸.
۵. ↑ مدینه شناسی، سید محمد باقر نجفی، ص۱۱۴.
۶. ↑ مسجد شریف نبوی، ناجی محمد حسن الانصاری، ص۱۵۱-۱۵۲.
۷. ↑ تاریخ معالم المدینه، احمد یاسین الخیاری، ص۶۴.
۸. ↑ مدینه شناسی، سید محمد باقر نجفی، ص۱۱۴.
۹. ↑ تاریخ و آثار اسلامی، اصغر قائدان، ص۲۱۵.
۱۰. ↑ تاریخ معالم المدینه، احمد یاسین الخیاری، ص۶۴.
۱۱. ↑ مدینه شناسی، سید محمد باقر نجفی، ص۱۱۴.
۱۲. ↑ مکه و مدینه، عبیدالله محمد امین کردی، ص۱۵۲.
۱۳. ↑ سفرنامه حجاز، محمد لبیب البتنونی، ص۴۲۱.
۱۴. ↑ تفسیر عیاشی، العیاشی، ج۱، ص۳۹.
۱۵. ↑ جامع احادیث الشیعه، اسماعیل معزی، ج۱۰، ص۶۲.
۱۶. ↑ الحج و العمره، ری شهری، ص۸۱.


۶ - منبع

حوزه نمایندگی ولی فقه در امور حج و زیارت، برگرفته از مقاله «باب التوسل».    


رده‌های این صفحه : تاریخ مدینه | درب‌های مسجد النبی | مدینه شناسی | مسجد النبی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.